جراحی پلک دوم | بلفاروپلاستی ثانویه + هرآنچه باید بدانید
افتادگی یا تغییر شکل دوباره‌ی پلک بعد از جراحی اول، تجربه‌ای ناخوشایند است که نه‌تنها ظاهر فرد را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد، بلکه می‌تواند به کاهش اعتمادبه‌نفس هم منجر شود. در چنین شرایطی، جراحی پلک دوم یا همان بلفاروپلاستی ثانویه به‌عنوان یک راهکار تخصصی مطرح می‌شود. این عمل برای اصلاح نتایجی که از جراحی اول باقی مانده یا مشکلات جدیدی مثل عدم تقارن و باقی‌ماندن اسکار ایجاد شده، طراحی شده است. اما آیا همه بیماران می‌توانند این جراحی را انجام دهند؟ چرا انتخاب جراح باتجربه در موفقیت آن تعیین‌کننده است؟ و چگونه می‌توان احتمال بروز عوارض را کاهش داد؟
در ادامه، به بررسی علمی و عملی هرآنچه باید درباره جراحی پلک دوم بدانید می‌پردازیم؛ از بهترین زمان اقدام گرفته تا مراقبت‌های ضروری و هزینه‌های مرتبط. اگر به دنبال بهترين جراح پلك در تهران و همچنین اطلاعات کامل و دقیق هستید، همراه ما بمانید.
آنچه در این مقاله می خوانید:
جراحی پلک دوم چیست و چه زمانی نیاز به آن داریم؟
تعریف بلفاروپلاستی ثانویه
جراحی پلک دوم که در متون پزشکی با عنوان بلفاروپلاستی ثانویه نیز شناخته می‌شود، فرایند جراحی ترمیمی است که برای اصلاح نتایجی انجام می‌گیرد که پس از جراحی پلک اول ناکافی، نامطلوب یا با عوارض همراه شده‌اند. هدف این عمل، اصلاح ساختارهای آناتومیک پلک (پوست، عضله اوربیکولاریس، چربی پیشانی و لبه پلک) به‌منظور بهبود عملکردی (مانند رفع افتادگی یا مشکل بستن پلک) و زیبایی (مثل اصلاح عدم تقارن یا حذف اسکار برجای‌مانده) است. برخلاف عمل اولیه که معمولاً برای برداشتن پوست و پف پلک برنامه‌ریزی می‌شود، جراحی ترمیمی پلک نیازمند تحلیل ریشه‌ای مشکل قبلی و طراحی دقیق‌تر تکنیک‌های ترمیمی است.
دلایل شایع انجام جراحی مجدد
مواردی که معمولاً موجب اندیکاسیون برای جراحی پلک دوم می‌شوند شامل:
افتادگی باقیمانده پلک یا افتادگی ثانویه ناشی از برداشتن ناکافی پوست یا از بین رفتن تون عضلانی؛
عدم تقارن پلک که می‌تواند ناشی از تکنیک ناصحیح، التیام نامتقارن یا تفاوت آناتومیک بین دو طرف باشد؛
اسکار بعد از جراحی پلک که به‌صورت خطوط برجسته یا اتصال چسبنده باعث اختلال در حرکت یا ظاهر پلک می‌شود؛
عوارض فانکشنال مانند لابیفتال‌ماوس (عدم توان بستن کامل پلک)، اکتروپیون یا انتروپیون که نیاز به اصلاح ساختاری دارند؛
رضایت‌نداشتن بیمار از نتایج زیبایی (پف باقیمانده، خالی شدن بیش‌ازحد یا تغییرات در کانتور پلک).
در هر یک از این شرایط، تصمیم‌گیری باید بر پایه معاینه دقیق، بررسی تصاویر قبل و بعد و تحلیل تکنیک عمل اول باشد تا جراحی ترمیمی پلک با حداقل ریسک و بهترین پیش‌آگهی طراحی گردد.
بهترین زمان برای اقدام به جراحی دوم
تصمیم درباره زمان مناسب برای بلفاروپلاستی ثانویه به چند مؤلفه بستگی دارد: مرحله التیام پس از عمل اول، وجود یا عدم وجود عوارض فعال (مثل عفونت یا التهاب مزمن)، و اهداف عملکردی یا زیبایی بیمار. اصول کلی عبارت‌اند از:
در غیاب عوارض تهدیدکننده عملکردی، توصیه می‌شود حداقل ۶ تا ۱۲ ماه از عمل اولیه بگذرد تا تورم کامل فروکش و روند جای‌جوش (اسکار) تثبیت شود؛ این فاصله، زمان لازم برای قضاوت واقعی درباره نتیجه نهایی و برنامه‌ریزی اصلاحی فراهم می‌آورد.
در صورت بروز مشکلات عملکردی حاد (مثلاً عدم توان بستن پلک که خطر قرنیه را افزایش می‌دهد)، مداخله زودهنگام‌تر تحت ارزیابی تخصصی و با رعایت اصول ترمیمی لازم است.
پیش از برنامه‌ریزی جراحی دوم، بررسی فاکتورهای مخاطره‌آمیز بیمار (وضعیت سلامتی عمومی، مصرف داروهای منع‌کننده انعقاد، سابقه زخم‌های بدخیم) و مشاوره کامل درباره انتظارات ضروری است.
خلاصه عملی
جراحی پلک دوم یک فرایند تخصصی و فردمحور است که برای اصلاح افتادگی مجدد پلک، اصلاح عدم تقارن پلک یا حذف اسکار بعد از جراحی پلک انجام می‌شود. انتخاب زمان مناسب و تکنیک اختصاصی براساس ارزیابی دقیق بالینی و هدف‌گذاری واقعی، کلید دستیابی به نتایج عملکردی و زیبایی مطلوب است.
روش‌ها و تکنیک‌های جراحی پلک دوم
اصلاح افتادگی پلک با برداشت یا جابه‌جایی بافت
در جراحی پلک دوم اصلاح افتادگی معمولاً با دو راهبرد اصلی انجام می‌شود: برداشت بافت اضافی یا جابه‌جایی و بازترکیب بافت برای بازیابی توپوگرافی طبیعی پلک. در مواردی که برداشتن پوست یا چربی در عمل اول ناکافی بوده یا تکراری باعث افتادگی ثانویه شده است، جراح ممکن است بافت پوستی اضافی را به‌صورت محدود بردارد و همزمان بافت چربی را بازپخش یا پیوند دهد تا از ایجاد «کاسه‌ای» یا فرو رفتگی جلوگیری شود. در موارد افتادگی عملکردی (عدم توان بستن پلک) تکنیک‌های تقویتی شامل کوتاه‌سازی عضله «لوتور» یا درمان لبه پلک (canthopexy / canthoplasty) برای حمایت کناره‌ای به‌کار می‌رود. هدف، اصلاح همزمان جنبه زیبایی و عملکردی پلک با کمترین دستکاری ممکن است تا ریسک اسکار و اختلال در گردش خون پوست کاهش یابد.
تکنیک‌های اصلاح اسکار و عدم تقارن
وجود اسکار بعد از جراحی پلک یکی از دلایل شایع مراجعه برای بلفاروپلاستی ثانویه است. تکنیک‌های مرسوم برای اصلاح اسکار شامل برداشتن موضعی اسکار و بازسازی با انتقال پوست، انجام پلاستیک‌های فلسفه‌ای مانند Z-plasty برای بازگرداندن ارتجاع و جهت خط اسکار، و در موارد سطحی استفاده از لیزر فرکشنال یا تزریق کورتون موضعی جهت نرمی بافت است. هنگامی که اسکار موجب اصلاح عدم تقارن پلک شده باشد، طراحی دوطرفه و اصلاح تطبیقی ضروری است تا تقارن بازسازی شود؛ گاهی لازم است اصلاح در چند مرحله و با استفاده از پیوند پوست یا فیلرهای بافت نرم تکمیل گردد. انتخاب روش بر اساس نوع اسکار (خطی، هایپرتروفیک، چسبنده) و کیفیت پوست بیمار تعیین می‌شود.
ملاحظات آناتومیک و مواجهه با تغییرات عمل اول
در جراحی ترمیمی پلک بافت‌ها قبلاً دستکاری و اسکار یافته‌اند؛ بنابراین آناتومی نرمال ممکن است تغییر کرده باشد. این واقعیت ایجاب می‌کند که برنامه‌ریزی جراحی دوم دقیق‌تر و محافظه‌کارانه‌تر باشد: برش‌ها در محل‌های مناسب مجدداً طراحی شده و dissection آرام و زیرمیکروسکوپ گونه‌ای انجام می‌شود تا ایسکمی پوست و آسیب به صورت کاهش یابد. در بسیاری موارد لازم است از تکنیک‌های آزادسازی چسبندگی (scar release) و سپس بازچیدن لایه‌ها برای بازیابی لایه‌های آناتومیک استفاده شود.
تفاوت‌های جراحی پلک اول و دوم
بزرگ‌ترین تفاوت بین جراحی اولیه و بلفاروپلاستی ثانویه در پیچیدگی عمل و نیاز به شخصی‌سازی تکنیک است. جراحی اول معمولاً «استانداردتر» و برنامه‌ریزی‌شده برای برداشتن پوست/چربی است، در حالی که عمل دوم نیازمند تحلیل خطاهای عمل اول، اصلاح اسکار، بازیابی تقارن و حفظ عروق پوستی است. همچنین ریسک عوارض (نقص خون‌رسانی، اسکار مقاوم، نیاز به مداخلات چندمرحله‌ای) در جراحی دوم بالاتر است و به همین دلیل انتظار بیمار باید مدیریت شود؛ گاهی لازم است نتیجه کامل پس از چند ماه و در مراحل ترمیمی نهایی قضاوت شود.
خلاصه اجرایی
در جراحی پلک دوم تمرکز بر اصلاح هدفمند مشکلات باقیمانده از عمل اول—شامل افتادگی مجدد پلک، اصلاح عدم تقارن پلک و اسکار بعد از جراحی پلک—با بهره‌گیری از برداشت محدود بافت، جابه‌جایی یا پیوند بافت و تکنیک‌های تخصصی اصلاح اسکار است. برنامه‌ریزی دقیق، حفظ خون‌رسانی پوست و آماده‌سازی بیمار برای امکان جراحی چندمرحله‌ای، ضامن دستیابی به نتیجه عملکردی و زیبایی بهتر است.
مزایا، معایب و عوارض احتمالی بلفاروپلاستی ثانویه
مزایا، معایب و عوارض احتمالی بلفاروپلاستی ثانویه
بهبود ظاهر: هدف اصلی جراحی پلک دوم اصلاح نتایج نامطلوب عمل اول است — حذف پف باقیمانده، اصلاح فرو رفتگی یا پرشدگی نامتقارن و تصحیح خطوط اسکاری — که در مجموع به بازسازی کانتور طبیعی پلک کمک می‌کند.
بازگشت اعتمادبه‌نفس: اصلاح دیداری پلک‌ها می‌تواند تأثیر قابل‌توجهی بر رضایت بیمار و اعتمادبه‌نفس داشته باشد، به‌ویژه هنگامی که مشکلِ ظاهریِ قابل‌مشاهده یا اصلاح عدم تقارن پلک بر روابط اجتماعی و شغلی اثر گذاشته باشد.
اصلاح عملکردی: در صورت وجود عوارض عملکردی پس از عمل اول (مثلاً عدم توان بستن پلک یا افتادگی مجدد پلک)، جراحی ترمیمی پلک می‌تواند عملکرد پلک و حفاظت قرنیه را بازگرداند.
معایب و محدودیت‌ها
پیچیدگی بیشتر عمل: به‌دلیل وجود اسکار و تغییرات آناتومیک ناشی از عمل اول، جراحی پلک دوم معمولاً پیچیده‌تر بوده و نیازمند برنامه‌ریزی دقیق‌تر و تکنیک‌های محافظه‌کارانه‌تر است.
دوره بهبودی طولانی‌تر: التهاب و ورم ممکن است طولانی‌تر از عمل اولیه باشد و ارزیابی نهایی نتایج ممکن است چند ماه طول بکشد.
نتایج چندمرحله‌ای ممکن: در برخی بیماران برای دستیابی به تقارن کامل یا حذف کامل اسکار نیاز به مداخلات تکمیلی یا چندمرحله‌ای است؛ انتظار معقول و شفاف‌سازی از سوی جراح ضروری است.
هزینه و زمان: هزینه‌های جراحی پلک دوم و مراقبت‌های تکمیلی معمولاً بیشتر از عمل اولیه است و بیمار باید آمادگی پیگیری و هزینه را داشته باشد.
عوارض احتمالی و نحوه مدیریت آنها
ورم طولانی‌مدت و کبودی: شایع‌تر از عمل اولیه است؛ مدیریت شامل کمپرس سرد/گرم مرحله‌ای، استراحت، و در صورت نیاز داروهای ضدالتهاب و پیگیری منظم است.
عفونت: نادر اما جدی؛ در صورت قرمزی افزاینده، ترشح یا تب، درمان آنتی‌بیوتیکی و در مواردی تخلیه لازم است.
باقی‌ماندن یا تشدید اسکار (اسکار بعد از جراحی پلک): ممکن است نیاز به اصلاح موضعی، تزریق کورتون یا لیزر ترمیمی باشد.
عدم تقارن یا نتایج ظاهری نامطلوب مجدد: گاهی اصلاح کامل به‌صورت مرحله‌ای انجام می‌شود؛ مشاوره قبل از عمل درباره احتمال نیاز به ترمیم ضروری است.
اختلالات عملکردی (اکتروپیون، انتروپیون، عدم توان بستن کامل): این عوارض نیازمند مداخلات فوری یا اصلاحی هستند تا از آسیب قرنیه جلوگیری شود.
هماتوم یا خونریزی مهم: نادر اما اورژانسی است؛ در صورت مشاهده افزیش درد ناگهانی یا کاهش بینایی نیاز به مراجعه فوری و احتمال عمل اکتشافی وجود دارد.
اختلال در تولید اشک/خشکی چشم: ممکن است موقت یا در مواردی مزمن باشد؛ مراقبت چشمی شامل پماد یا قطره مرطوب‌کننده و در صورت لزوم درمان تخصصی توصیه می‌شود.
عوامل مؤثر بر موفقیت جراحی دوم
تجربه و مهارت جراح: مهم‌ترین فاکتور؛ توانایی تحلیل عمل اول و طراحی تکنیک ترمیمی مناسب، خطر عوارض را کاهش می‌دهد.
کیفیت بافت و وضعیت اسکار بیمار: پوست نازک، اسکار وسیع یا سابقه جوشگاه بد (کلوئید) احتمال عوارض را افزایش می‌دهد.
زمان‌بندی مناسب (فاصله از عمل اول): انجام جراحی دوم قبل از تثبیت کامل جای‌زخم و فروکش تورم می‌تواند منجر به تصمیم‌گیری نادرست و نتیجه ضعیف شود.
وضعیت سلامت عمومی و عوامل رفتاری: سیگار، کنترل نامناسب قند خون، داروهای رقیق‌کننده و وضعیت تغذیه‌ای ضعیف شانس بهبود را کاهش می‌دهند.
انتظارات واقع‌بینانه بیمار و همکاری در مراقبت‌های پس از عمل: پایبندی به مراقبت‌های بعد از بلفاروپلاستی و دنبال‌کردن ویزیت‌های پیگیری نقش کلیدی در نتیجه‌گیری موفق دارد.
خلاصه عملی: جراحی پلک دوم می‌تواند نتایج زیبایی و عملکردی چشمگیری فراهم کند، اما ریسک‌ها و محدودیت‌های خاص خود را دارد. انتخاب جراح مجرب، بررسی دقیق ریسک‌ها و منافع، آماده‌سازی بیمار در مورد دوره بهبودی و تعهد به مراقبت‌های پس از عمل، مهم‌ترین اقدامات برای افزایش احتمال موفقیت است.
مراقبت‌های قبل و بعد از جراحی پلک دوم
اقدامات ضروری پیش از عمل
معاينه و ثبت سابقه پزشکی: قبل از جراحی پلک دوم باید ارزیابی کامل پزشکی شامل سابقه بیماری‌های زمینه‌ای (دیابت، فشارخون، اختلالات انعقادی)، داروهای مصرفی و سابقه رادیوتراپی یا جراحی قبلی انجام شود.
آزمایش‌ها و تصویربرداری در صورت نیاز: در موارد مشکوک یا بیماری‌های زمینه‌ای، آزمایش‌های پایه (CBC, INR) و تست‌های قابل‌پیشنهاد انجام شود تا ریسک خونریزی یا عفونت کاهش یابد.
قطع داروهای مؤثر بر انعقاد: آسپرین، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی و بعضی مکمل‌های گیاهی که ریسک خونریزی را افزایش می‌دهند، معمولاً ۷–۱۰ روز قبل از عمل طبق نظر جراح قطع می‌شوند. هر تغییر دارویی باید با نظر پزشک معالج انجام شود.
ترک سیگار و کاهش الکل: حداقل ۲–۴ هفته قبل از عمل سیگار قطع شود تا بهبود بافتی و کاهش ریسک اسکار تسهیل گردد.
هماهنگی انتظارات و رضایت‌نامه: پیش از بلفاروپلاستی ثانویه بحث دقیق درباره اهداف، محدودیت‌ها و احتمال نیاز به مداخلات تکمیلی ضروری است و رضایت‌نامه آگاهانه امضا شود.
آمادگی لجستیکی: فراهم‌کردن همراه برای روز عمل، تهیه پانسمان و داروهای تجویزی و آماده‌سازی محیط استراحت مناسب در منزل.
اصول بهداشت، داروها و استراحت بعد از جراحی
وضعیت سر و خوابیدن: در ۴۸–۷۲ ساعت اول سر بالاتر از بدن (۲–۳ بالشت) قرار گیرد تا ورم کاهش یابد. خوابیدن به پهلو معمولاً توصیه نمی‌شود مگر با پشتی کامل و مراقبت جهت جلوگیری از فشار مستقیم روی پلک.
کمپرس سرد و گرم: کمپرس سرد متناوب در ۴۸ ساعت اول به‌صورت ۱۰–۲۰ دقیقه هر ۱–۲ ساعت موثر است؛ پس از ۴۸ ساعت، در صورت نیاز کمپرس گرم موضعی برای تسریع جذب ادم استفاده می‌شود.
داروها: مسکن‌های ساده (پاراستامول) و در صورت نیاز تجویز پزشک ضدالتهاب غیرهستامین یا کوتاه‌مدت استروئید خوراکی در موارد خاص داده می‌شود. آنتی‌بیوتیک خوراکی یا پماد آنتی‌بیوتیک موضعی در صورت صلاحدید برای پیشگیری از عفونت تجویز می‌گردد. مصرف مجدد داروهای ضدانعقاد تنها با نظر جراح انجام شود.
پانسمان و شستشو: پانسمان ابتدایی طبق دستور تعویض و محل با محلول ملایم تمیز شود؛ از مالش یا لمس مکرر پلک خودداری شود. در صورت وجود بخیه، زمان کشیدن بخیه معمولاً بین ۵ تا ۱۰ روز متغیر است.
آرایش و لنز تماسی: حداقل تا ۷–۱۴ روز از آرایش چشم و لنز تماسی خودداری شود تا ریسک آلودگی و تحریک کاهش یابد.
فعالیت و استراحت: استراحت کافی و پرهیز از فعالیت بدنی سنگین، ورزش هوازی و بلندکردن اجسام سنگین تا حداقل ۲ هفته توصیه می‌شود. کشیدن سیگار در دوره بهبود ممنوع است.
زمان تقریبی بهبودی و بازگشت به فعالیت روزمره
تورم و کبودی اولیه: در اغلب بیماران ورم و کبودی طی ۷–۱۴ روز کاهش چشمگیر دارد؛ در جراحی پلک دوم ممکن است این مدت طولانی‌تر شود و تا چند هفته ادامه یابد.
کشیدن بخیه و ویزیت‌های پیگیری: اولین ویزیت معمولاً ۳–۷ روز پس از عمل برای ارزیابی و کشیدن بخیه انجام می‌شود؛ پیگیری‌های بعدی در ۲–۶ هفته و ۳ ماه تنظیم می‌گردد.
بازگشت به کار اداری: بسیاری از بیماران بعد از ۷–۱۴ روز می‌توانند به کارهای سبک و اداری بازگردند؛ اما قرار گرفتن در معرض آفتاب شدید یا فعالیت سنگین تا ۴–۶ هفته محدود شود.
ارزیابی نهایی و اسکار: تغییرات ظاهری نهایی و تثبیت اسکار معمولاً طی ۳–۶ ماه مشخص می‌شود؛ در برخی موارد اصلاحات ترمیمی یا لیزری در این بازه مورد نیاز است.
هشدارهای فوری: در صورت افزایش ناگهانی ورم، درد شدید، ترشح چرکی، خونریزی فعال یا تغییرات بینایی، بلافاصله به مرکز درمانی مراجعه کنید—این موارد می‌توانند نشان‌دهنده عفونت یا هماتوم خطرناک باشند.
خلاصه عملی: جراحی پلک دوم نیاز به آماده‌سازی دقیق قبل از عمل، رعایت مراقبت‌های بعد از بلفاروپلاستی شامل کمپرس مناسب، داروهای تجویزی و استراحت کافی دارد. بازگشت به فعالیت‌های روزمره معمولاً در ۱–۲ هفته ممکن است اما تثبیت نهایی نتایج و بهبود اسکار چند ماه طول می‌کشد. هماهنگی کامل با جراح و پیگیری منظم کلید کاهش عوارض و دستیابی به نتیجه مطلوب است.
جمع‌بندی و پرسش‌های متداول بیماران
جراحی پلک دوم یا بلفاروپلاستی ثانویه روشی برای اصلاح نتایج نامطلوب یا ناکافی جراحی اول است. این عمل می‌تواند افتادگی باقیمانده، اسکار برجای‌مانده یا عدم تقارن پلک‌ها را اصلاح کند. موفقیت جراحی دوم وابسته به مهارت جراح، شرایط اولیه پلک و رعایت دقیق مراقبت‌های قبل و بعد از عمل است. بیماران باید با آگاهی کامل از ریسک‌ها و مزایا تصمیم بگیرند و انتظارات واقع‌بینانه داشته باشند.
پرسش‌های متداول
آیا همه افراد کاندید جراحی پلک دوم هستند؟
خیر. تنها بیمارانی که بعد از جراحی اول دچار افتادگی باقیمانده، عدم تقارن آشکار یا اسکار آزاردهنده شده‌اند و از سلامت عمومی خوبی برخوردارند، کاندید مناسب به شمار می‌روند. در صورت وجود بیماری‌های کنترل‌نشده مثل دیابت یا فشار خون بالا، جراحی توصیه نمی‌شود مگر پس از کنترل کامل بیماری.
بهترین زمان اقدام برای جراحی دوم پلک چه موقع است؟
بهترین زمان معمولاً ۶ تا ۱۲ ماه پس از عمل اول است. در این بازه بافت‌ها فرصت کافی برای ترمیم و کاهش التهاب پیدا می‌کنند و جراح می‌تواند وضعیت واقعی پلک را ارزیابی کند. انجام زودتر از این زمان ممکن است باعث افزایش ریسک اسکار یا نتایج غیرقابل‌پیش‌بینی شود.
احتمال موفقیت جراحی پلک دوم در مقایسه با اول چقدر است؟
موفقیت جراحی دوم به عوامل متعددی مثل میزان آسیب بافتی در عمل اول، تکنیک مورد استفاده و مهارت جراح بستگی دارد. به طور کلی، اگر مشکل بیمار محدود به اسکار یا افتادگی خفیف باشد، احتمال موفقیت بسیار بالا است. در مشکلات پیچیده‌تر، نتیجه رضایت‌بخش اما نه همیشه کامل خواهد بود.
هزینه جراحی پلک دوم تحت چه عواملی تغییر می‌کند؟
هزینه به فاکتورهایی مانند میزان اصلاح مورد نیاز، تکنیک جراحی، نوع بیهوشی یا بی‌حسی، تجربه جراح، موقعیت جغرافیایی کلینیک و خدمات جانبی (لیزر یا درمان‌های تکمیلی) بستگی دارد. معمولاً هزینه جراحی دوم کمی بیشتر از عمل اول است، زیرا پیچیدگی بالاتری دارد.
سخن پایانی
بیماران باید قبل از تصمیم‌گیری مشاوره حضوری با جراح پلاستیک چشم یا فوق تخصص جراحی پلاستیک صورت داشته باشند. بررسی دقیق سابقه پزشکی، انتظار واقع‌بینانه از نتایج و پیگیری منظم بعد از عمل از مهم‌ترین اصول موفقیت محسوب می‌شوند.
برای آگاهی بیشتر و بررسی شرایط فردی خود می‌توانید همین حالا با تیم تخصصی ما مشاوره بگیرید تا بهترین مسیر درمانی و زمان مناسب برای جراحی پلک دوم را انتخاب کنید.